ZOMBIE x MASTER รังรักกายเย็น [HAREM YAOI]

(c)              Chess theme

  

ผมหอบหายใจ ตาเริ่มจะปรือ โทเบียสเขย่าตัวผมไปมาเขาส่งเสียงร้องฮึมฮัมในคอ 

มันทำให้ผมอยากจะสำรอกจึงใช้แรงเตะเข้าไปแรงๆทีนึง ซึ่งแน่นอนว่าไม่สะเทือน

"เกรย์...เกรย์" โอ ผมต้องหูฝาดไปแน่ๆที่ได้ยินเสียงของโทเบียสเป็นคำ ปกติซอมบี้ต้องร้องแฮ่ๆซิ

"ตาย...ไม่ต้องการ" ไพ่ในสำรับที่ผมถือร่วงออกจากมือ พลังชีวิตผมเหลือน้อยเสียจนควบคุมประตูทางเข้าออกของไพ่ไม่ได้

เหล่าซอมบี้ที่ผมเลี้ยงเอาไว้ปรากฎกาย ผมคิดว่าตายแน่ พวกเขาต้องกินผมแน่ แต่เปล่า... ทุกตัวต่างรุมล้อมผมและครางเสียงต่ำ

"...ช่วยเหลือ...เจ้านาย..."

เจ้านายเหลี่ยมจัด x เหล่าซอมบี้ผู้ซื่อสัตย์

ZOMBIE x MASTER รังรักกายเย็น  [HAREM YAOI]

"ปกติซอมบี้ไม่มีทางที่จะมีพัฒนาการที่ดีขนาดนี้นอกจากจะมีอะไรเป็นตัวกระตุ้น"

"แกเอายาประหลาดให้พวกมันกินเพิ่มอารมณ์ให้พุ่งพล่าน หรือทำให้พวกมันเรียนรู้ที่จะมี 'ความรู้สึก' รึเปล่า"

ผมสำลักน้ำก่อนไอค่อกแค่ก แฮกริดจ้องมองผมด้วยสายตาจับผิด

เสียงคำรามในลำคอ ผิวหนังเย็นเยียบ และเตียงนอนที่เปื้อนคราบขาวนั่น

ผมหลบสายตา...ไม่บอก ให้ตายยังไงผมก็ไม่บอกมันแน่ๆ!

ในโลกของผม ทุกคนมีเวทย์มนตร์ เพราะฉะนั้นตอนที่มีไวรัสเข้ามา ในไม่นานมนุษย์ก็สามารถควบคุมผู้ติดเชื้อได้

เหล่าซอมบี้ถูกควบคุม และถูกขายทอดตลาดมืด กลายเป็นของหายากที่มีแต่เหล่าเศรษฐีเท่านั้นที่จะมีสิทธิ์ครอบครอง

ผมได้ซอมบี้ตัวแรกตอนอายุหกขวบ ได้มาตัวก็อยากได้อีก จนกลายมาเป็นคอลเลคชั่นสุดปลื้ม

แน่นอน มันกลายเป็นอาชีพ ซอมบี้กลายเป็นของที่ผมเอาไว้ใช้พนันฮุบกิจการคนอื่น และผมไม่เคยแพ้

จนกระทั่งวันหนึ่ง ไอ้คนที่แพ้มันส่งคนมาลอบฆ่าผม แถม ให้ซอมบี้มากัดผมอีก

หมองูตายเพราะงู และคนเลี้ยงซอมบี้ก็จะตายเพราะซอมบี้

ผู้คิดคำนิยาม เกรย์ เลโอนารด์ สถานะ : อีกห้านาทีจะตายและกลายเป็นซอมบี้แน่นอน

\